سلام
امروز در شهر من مثل خیلی از شهرای دیگه بارون می اومد . چند تا نکته نظرم رو جلب کرد که خدمتتون می نویسم .
1.
عده ی قابل توجهی از مردم همراه خودشون چتر نداشتن و به عبارت دیگه به این
نکته فکر نکرده بودن که اگر بارون بیاد (با توجه به وضعیت اب و هوای این
ایام) باید چکار کنن ؟ من البته چتر داشتم ولی نمی شد چترم رو با اونا شریک
بشم . یاد این افتادم که انسان همیشه (چه در امور دنیوی و چه حتی برای
آخرت ) باید آینده اندیش و عاقبت سنج باشه ولی خیلی از ما واقعا این طور
نیستیم .
2.
ساختار شهری ما واقعا خرابه به طوریکه کافیه یک برف یا بارون نسبتا زیاد
بیاد تا آب در سرازیری ها و چاله های خیابون ها جمع بشه و تا وقتی که
دوباره تبخیر بشه یا به وسیله ای از اونجا خارج بشه ، همون جا خواهد بود .
3.
بعضی از راننده های ما انسان های واقعا کم توجهی هستند و اصلا به احوال
انسان های پیاده ای که در این خیابان ها (که پر از چاله هستند و طبیعتا پر
از آب و هنگام عبور ماشین این آب ها مثل فواره به اطراف پخش میشه) توجه نمی
کنن و با سرعت بالا در خیابون ها حرکت میکنند .
4. وقتی هوا بارونیه ، خیلی خوب ولطیف میشه . امیدوارم شما هم لذت ببرید .
پ
ن : دو هفته ی واقعا سخت رو از سر گذروندم . ابتدا به خاطر مهمون های
زیادی که برای چند روز از شهرستان اومده بودند ، بعدش هم به خاطر برنامه ای
که برای دانشگاه تدارک دیده بودم که خیلی کار برد و واقعا خسته شدم .
امروز وقتی از دانشگاه بر میگشتم (در حالیکه لباس های مرتبی بر تن داشتم )
خیلی با احتیاط توی این خیابون ها راه می رفتم ، یاد این مثال اخلاقی
افتادم که انسان برای پاکی نفس و روحش هم همیشه باید وسواس داشته باشه ،
مانند کسی که لباس تمیری به تن داره و مواظب که خدایی نکرده کثیف نشه .
